Όσο κι αν μας ενοχλεί η άνοδος της Χρυσής Αυγής, έχουμε μια τάση να την διαχωρίζουμε από τις ψηφοφόρους της, θεωρώντας τους παραπλανημένους, απληροφόρητους, αφελείς ή απλώς χαζούς. Είναι, όμως, έτσι;
Οι ψηφοφόροι που ανέβασαν το Χίτλερ στην εξουσία, δεν ήταν όλοι τους μέλη του ναζιστικού κόμματος. Απλά, ανέθεσαν στον Αυστριακό δεκανέα να αποκαταστήσει την τάξη στο εσωτερικό της χώρας και την υπερηφάνεια της στο διεθνή τομέα. Δεν ξέρουμε αν πίστευαν τα ρατσιστικά παραληρήματα του Αδόλφου, σίγουρα όμως αρκετοί ωφελήθηκαν σημαντικά από τις ρατσιστικές πολιτικές του. Δεν έχει σημασία αν πιστεύεις στην Αρία Φυλή, εφόσον το κράτος κλείνει το μαγαζί του ανταγωνιστή σου, έστω και με το πρόσχημα ότι είναι Εβραίος. Ωφελείσαι, έτσι κι αλλιώς. Ομοίως, άμα ύστερα από χρόνια ανεργίας, βρίσκεις τελικά δουλειά στο στρατό, στην αστυνομία ή στις κομματικές πολιτοφυλακές -τα SS-, δεν σε πολυνοιάζει που μαντρώνουν τους εβραίους, τους κομμουνιστές ή τους πούστηδες, τους γύφτους και τους καθυστερημένους. Εσύ, πάντως, το ψωμάκι σου το εξασφάλισες. Και αφού έχεις μπει πια για τα καλά στο μηχανισμό, αρχίζεις να μην αντιλαμβάνεσαι καν την πλύση εγκεφάλου. Αν σε ενδιέφερε ποτέ κάτι τέτοιο. Και, τελικά, διαπράττεις τα φοβερότερα εγκληματα. Κι όταν, κάποτε, λήξει ο εφιάλτης (των θυμάτων σου), απλά επικαλείσαι ότι απλώς εκτελούσες διαταγές κι απορείς (υποτίθεται) πώς τόσος κόσμος αφέθηκε να μαγνητιστεί από τη ρητορική ενός «παρανοϊκού». Είναι, άραγε, τυχαίο που η Χρυσή Αυγή φτιάχνει «γραφεία ευρέσεως εργασίας μόνο για Έλληνες»;
Με την ίδια λογική και τον ίδιο μηχανισμό δηλητηριάζεται σήμερα και η ελληνική κοινωνία. Φυσικά και δεν έχει τόση πραγματική δύναμη η Χρυσή Αυγή, ούτε έχει τόσες χιλιάδες μέλη, ώστε να πραγματοποιεί ταυτόχρονα τόσους τραμπουκισμούς σε όλη την Ελλάδα. Η ύπαρξή της, όμως, παρέχει την ιδέα και εξασφαλίζει το άλλοθι ώστε ο κάθε καμμένος πιτσιρικάς να πλακώνει στο ξύλο όποιον μαυριδερό βρίσκει μπροστά του. Το ξέρετε πως τα εφηβάκια παίζουν τη «Χρυσή Αυγή»; Αυτό το «παιχνίδι» συνιστάται στο να μαζεύονται καμιά δεκαριά αγοράκια και να την πέφτουν στον πρώτο ανυποψίαστο μετανάστη που θα βρουν μπροστά τους. Φυσικά, αφού θα τον ξυλοκοπήσουν, θα του πάρουν και το κινητό και το πορτοφόλι. Σε πολλά σχολεία, οι παραγεμισμένοι με τεστοστερόνη έφηβοι κάνουν έλεγχο σε συμμαθητές τους. Bullying α λα Χρυσαυγίτικα, καθώς ξέρουν πια ότι έχουν κάλυψη, πολιτική και κυρίως κοινωνική. Για πλάκα είπαν ότι το έκαναν κάτι νεαροί, που φορώντας μπλουζάκια της Χρυσής Αυγής πλάκωσαν και λήστεψαν αλλοδαπούς στη Λάρισα. Την πλάκα την ανέφεραν όταν βρεθήκαν με χειροπέδες. Αν δεν τους μπουζούριαζαν, μπορεί να συνέχιζαν την πλάκα με κάνα μαχαίρι ή πιστόλι.
Το καλοκαίρι, που μας πέρασε, στη Μηλίνα Πηλίου, κάτι πιτσιρικάδες κάγκουρες με παπιά, περνούσαν συνεχώς έξω από το κάμπινγκ, όπου διεξαγόταν η ετήσια συνάντηση του Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, φωνάζοντας «Χρυσή Αυγή, ρε μουνιά» «Αίμα, Τιμή...» και άλλα τέτοια ενδεικτικά της κουλτούρας τους. Όταν, όμως, από τακτική αβλεψία βρέθηκαν περικυκλωμένοι από τους κατασκηνωτές κι έφαγαν λίγες θεραπευτικές σφαλιάρες, αποδείχτηκε πως δεν ήταν παρά τα απόβλητα εφηβάκια του χωριού: παιδιά φτωχά, κακοί μαθητές (όσοι δεν το είχαν ακόμη παρατήσει), από προβληματικές οικογένειες κοκ. Υποσχέθηκαν να μην το ξανακάνουν. Όμως, ο Πακιστάνος εργάτης γης ή ο Μπανγκλαντέζος πλανόδιος πωλητής, που αύριο-μεθαύριο θα βρεθούν στο δρόμο αυτών ή των όμοιών τους, ελάχιστα θα ανακουφιστούν όταν μάθουν πως αυτός που τους μαχαίρωσε έχει -ρε, γαμώτο- οικογενειακά προβλήματα και δυσκολίες ένταξης στην τοπική κοινωνία. Η θεωρία των δύο άκρων, που τόσο λιβανίζεται από καθεστωτικά ΜΜΕ και καθεστωτικούς πανεπιστημιακούς, ελάχιστα λαμβάνει υπόψη της πως μόνο το δεξί άκρο μαχαιρώνει και τραμπουκίζει ανεξέλεγκτα.
Η δημόσια ατιμωρησία των αποδεδειγμένα Χρυσαυγιτών εξασφαλίζει κι εκείνη των μιμητών τους σε όλη την επικράτεια. Η ανοχή της αστυνομίας και η απροθυμία της να διερευνήσει τις χιλιάδες τέτοιων περιστατικών συμβάλλει στη διαιώνιση και διόγκωση της κτηνωδίας. Όμως, εάν οι μπράβοι της Χρυσής Αυγής απλώς φτάνουν εκεί που δεν φτάνει το γκλομπ του μπάτσου, η Ιστορία έχει δείξει πως πολύ συχνά οι συμμορίες των τραμπούκων αυτονομούνται, επεκτείνουν τις αυθαιρεσίες τους πέραν των διατατεγμένων (ή σιωπηρώς επιτρεπτών) στόχων και καταλήγουν αγκάθι -για να μην πώ παλούκι- στο ίδιο το κράτος που αρχικά επέτρεψε την ύπαρξή τους και τη δράση τους.
Στο Μεξικό, το 1986, το κράτος ίδρυσε την στρατιωτική μονάδα ειδικών αποστολών GAFE για την προστασία του παγκόσμιου πρωταθλήματος της FIFA. Αυτή η μονάδα εκπαιδεύτηκε από τις καλύτερες «αντιτρομοκρατικές» δυνάμεις του κόσμου, από το Ισραήλ, τη Γαλλία, τις ΗΠΑ, και βέβαια εξοπλίστηκε αναλόγως. Στη δεκαετία του 2000, όμως, μέσα στο γενικό πλαίσιο διαφθοράς κι αφού είχαν ήδη κατασφάξει τους ιθαγενείς αντάρτες Ζαπατίστας, πολλά μάχιμα στελέχη της GAFE έπαψαν απλώς να δωροδοκούνται από τους ναρκοβαρόνους, εγκατέλειψαν το στρατό κι έφτιαξαν δικό τους μαγαζί παροχής προστασίας, ναρκεμπόριου, απαγωγών και λοιπών επωφελών δραστηριοτήτων. Η συμμορία τους ονομάζεται Los Zetas, από τους κωδικούς κλήσης στον ασύρματο (Ζ1, Ζ2 κλπ ) που είχαν ως μέλη των ενόπλων δυνάμεων. Η μονάδα GAFE συνεχίζει να υπάρχει. Και βέβαια συνεχίζει να τροφοδοτεί τη συμμορία των Los Zetas, η οποία πλέον ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος του Μεξικού. Σας λέει κάτι αυτό;
Αλλά δεν χρειάζεται να περάσουμε τον Ατλαντικό για να αλιεύσουμε παραδείγματα. Αρκεί να θυμηθούμε το παρακράτος του '45, που με την τρομοκρατία του οδήγησε πολλούς ΕΛΑΣίτες στο βουνό κι από ΄κεί στον Εμφύλιο. Και το παρακράτος των δεκαετιών '50 κι '60, που από το να εξυπηρετεί τις κατασταλτικές επιδιώξεις της πολιτείας πέρασε εύκολα στην εξυπηρέτηση των δικών του συμφερόντων και τελικά στην ίδια τη δικτατορία του '67. Και δεν πρέπει να μας καθησυχάζει το γεγονός ότι η πρόσφατη δημοσκόπηση της Public Issue δείχνει τη δημοτικότητα της Χρυσής Αυγής να πέφτει μεταξύ του παραδοσιακού της ακροατηρίου, των ανδρών από 18-35 ετών με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο. Όχι μόνο η Χ.Α. παραμένει δημοφιλέστατη με 21%, ιδιαίτερα στις ημιαστικές και αγροτικές περιοχές, αλλά κερδίζει πόντους και μεταξύ των γυναικών 25-45 ετών.
Οι θεούσες και οι παλαιοημερολογίτες, που μαζεύτηκαν χτες έξω από το θέατρο Χυτήριο, προφανώς και δεν είναι μέλη της ναζιστικής συμμορίας. Όμως, αυτό δεν εμπόδισε τους βουλευτές της να κλέψουν την παράσταση (την έξω, όχι την μέσα) ανταλλάσοντας φιλοφρονήσεις με τα ΜΑΤ, απελευθερώνοντας θεούσες από την κλούβα και λυντσάροντας πολίτες. Τώρα πια, οι θεούσες ξέρουν τι να ψηφίσουν. Και δεν μπορείς να τις αποκαλέσεις «αθώες».
Πρόδρομος Σεϊτανίδης
left.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου